Ενσυνειδητότητα και φύση
Τι πιο μαγικό από την ίδια τη φύση. Αν το παρατηρήσεις αρκετά, ξέρεις ότι κάθε δευτερόλεπτο γίνονται τόσα πολλά πράγματα. Τίποτα δεν είναι ίδιο στη φύση μετά από 10 λεπτά. Μας φαίνονται “όλα ίδια” όταν έχουμε απομακρυνθεί από αυτή τη σύνδεση.
Άλλοι ήχοι, άλλα ζώα, άλλο έδαφος, άλλα έντομα…
Η θέση του ήλιου, τα χρώματα, πώς αλλάζουν όλα μέσα στις λίγες ώρες που θα βρεθούμε στη φύση, μέσα στη συνειδητοποίηση ότι βρισκόμαστε ανάμεσα σε δέντρα που τους πήρε τόσα πολλά χρόνια να αναπτυχθούν τόσο, και σε εμάς φαίνονται “στατικά”. Αντιλαμβανόμαστε τη διαφορά του χρόνου, πώς κυλάει ο χρόνος και πόσο σχετικός είναι.
Η φύση μάς υπενθυμίζει την σημαντικότητα της φαινομενικής παύσης, απλώς και μόνο επειδή έχει τον ρυθμό που για την ανθρώπινη αντίληψη του σήμερα μοιάζει αργός. Στην καθημερινότητα που έχουμε δημιουργήσει που “πρέπει” να έχουμε γεμίσει και το τελευταίο δευτερόλεπτο πριν τελειώσει η μέρα και πέσουμε για ύπνο, μια τόσο αναγκαία σύνδεση μας θυμίζει ότι τίποτα δεν πρόκειται να συμβεί αν δεν είναι η ώρα του να συμβεί.
Πώς η φύση συνδέεται με την ενσυνειδητότητα
Με μια βόλτα στη φύση, σε οποιαδήποτε δραστηριότητα, δίνουμε χώρο και χρόνο στην παρατήρηση, στο παρόν, στο εδώ και τώρα. Αφήνουμε όλες μας τις αισθήσεις να μαλακώσουν και να διευρυνθούν. Αυτό από μόνο του μπορεί να γινει πρακτική διαλογισμού, είναι η στιγμή που απομακρυνόμαστε από τις σκέψεις μας και αφοσιωνόμαστε στο σώμα και στις αισθήσεις μας.
Το θρόισμα των φύλλων, ο ήχος από τα βήματα στο έδαφος, τα πουλιά που κελαηδούν και φτερουγίζουν, αν υπάρχει νερό κοντα, ο ήχος του νερού σε όποια μορφή βρίσκεται, από ποταμάκι μέχρι λίμνη, μέχρι θάλασσα, οι μυρωδιές από το έδαφος, αν έχει βρέξει πρόσφατα, αν πρόκειται να βρέξει… Αυτές οι παρατηρήσεις γίνονται συνειδητά και παίρνουμε πολλές πληροφορίες.
Τα αισθητήρια όργανα υπερπληροφορούνται κάθε μέρα, με έντονα χρώματα, εναλλαγές εικόνων και ήχων, πολλές χημικές μυρωδιές. Η επαφή με τη φύση μας επιτρέπει να καθαρίσουμε τα ερεθίσματα και τις αισθήσεις μας, να θυμηθούμε πώς είναι να αισθανόμαστε το σώμα μας και να επανερχόμαστε στην αυτοπαρατήρηση.
Καθώς συναντάμε τον εαυτό μας ξανά στην παρατήρηση με την φύση, μπορούμε να επιτρέψουμε να συνδεθούμε με τον προσωπικό μας ρυθμό, να μας επιτρέψουμε να ανθίσουμε στον δικό μας χρόνο. Να αντιληφθούμε τι χρειαζόμαστε πραγματικά για να αναπτυχθούμε και μπορούμε να απομακρυνθούμε από τη σύγκριση και τον μη παραγωγικό εγωισμό. Ηρεμεί ο εσωτερικός μας κριτής και μας επιτρέπει να συνδεθούμε με τις ανάγκες και τις προτεραιότητές μας.
Let’s go outdoors…!!
Όλες οι δραστηριότητες παίρνουν άλλη διάσταση όταν γίνονται στη φύση, από απλή γιόγκα, τάι τσι και διαλογισμό στο πάρκο μέχρι xtreme sports.
Ειδικά όταν εντάσσουμε δραστηριότητες που απαιτούν αυξημένα αντανακλαστικά, όπως το σκι, το snowboard, οποιαδήποτε μορφή πεζοπορίας, επειδή αυτές οι δραστηριότητες απαιτούν την απόλυτη προσοχή μας, λειτουργούν επίσης ως μορφή διαλογισμού. Ακριβώς επειδή μας φέρνουν και πάλι στο “Εδώ και τώρα”.
Η επαφή με τη φύση μας θυμίζει ποια εποχή του χρόνου βιώνουμε και έτσι κρατάμε τη σχέση μας με την κυκλικότητα, τη βιώνουμε στο σώμα μας, καταλαβαίνουμε τα χρώματα, την αίσθηση και τα δώρα της κάθε εποχής.
Γιατί η επαφή με τη φύση είναι απαραίτητη;
- Ενεργοποιεί τη φαντασία και τη μνήμη μας
- Δυναμώνει το ανοσοποιητικό μας
- Μας συνδέει ξανά με την παιδικότητά μας
- Ένα κομμάτι μας μαθαίνει να αψηφά και να ξεπερνά τον κίνδυνο δημιουργώντας καλύτερα αντανακλαστικά
- Ενεργοποιούμε τα πιο άγρια και αδάμαστα κομμάτια της ψυχής μας που είναι απαραίτητα για την ύπαρξή μας
- Συντονιζόμαστε καλύτερα με τον χρόνο και τον τόπο που βρισκόμαστε
