Το μόνο μάθημα είναι η αγάπη.
Μας έχει γίνει πλέον πολύπλοκο το να πούμε στον άλλον το πιο απλό, το πιο αγνό. Σε αγαπώ.
Άνθρωπε, άντρα, γυναίκα. Σε αγαπώ.
Αγαπάμε τους ανθρώπους. Όσοι βρισκόμαστε στον δρόμο της αναγνώρισης, της αναζήτησης, της υπενθύμισης . Σε όποιο επίπεδο, σε όποια κατάσταση, όσο μπερδεμένοι μπορεί να είμαστε όλοι.
Κάποια στιγμή θα καταλάβουμε, ή μάλλον θα θυμηθούμε, ότι η δύναμη βρίσκεται στην ένωση.
Ο “άντρας” και η “γυναίκα” είναι δικές μας ποιότητες. Αγάπα τον άντρα μέσα σου, την γυναίκα μέσα σου.
Βρισκόμαστε στον δρόμο της ενθύμισης. Είναι απελευθερωτικό να συνδεόμαστε με όλες μας τις ποιότητες. Τις αντρικές, τις γυναικείες, τα πρότυπα, τα αρχέτυπα, να τα αναγνωρίζουμε στους εαυτούς μας. Είμαστε όλα. Θυμόμαστε και μαθαίνουμε ξανά. Γινόμαστε ολοένα και πιο ολόκληροι, ολοένα και πιο ανεξάρτητοι, ολοένα και πιο απελευθερωμένοι από τον φόβο.
Όλες οι ποιότητες ανθρώπινες. Αντρικές - γυναικείες.
Μας μαθαίνουν να είναι δύσκολο να πούμε ότι αγαπάμε και να δεχόμαστε ότι αγαπιόμαστε, ενώ τελικά αυτό είναι που ψάχνουμε όλοι οι άνθρωποι, Να νιώσουμε ότι μας αγαπάνε, ότι μας αποδέχονται.
Μας δυσκολεύει να δείχνουμε συμπόνια, και ψάχνουμε διαρκώς για το δίκαιο και το σωστό.
Τι μας κάνει τόσο ξεχωριστούς τελικά; Γιατί ο άνθρωπος είναι το μόνο ζώο που προκαλεί συνειδητά πόνο σε άλλον άνθρωπο, ενώ συνειδητά μπορεί να παρηγορεί;
Τι σημασία έχει το “πόσο άντρας” ή “πόσο γυναίκα” είσαι; Πόσο άνθρωπος είσαι; Πόσο συμπονάς; Πόσο κάνεις χώρο για τον διπλανό σου; Πόσο βοηθάς; Πόσο αποδέχεσαι;
Πόσο δύσκολο μάς έχει διδάξει η κοινωνία να λέμε ότι αγαπάμε έναν άλλον άνθρωπο. Αγαπάμε τους άντρες, τις γυναίκες, τους ανθρώπους. Δεν με νοιάζει τι είσαι, πώς προσδιορίζεσαι. Με νοιάζει πώς είσαι, πώς παρουσιάζεσαι απέναντι στον διπλανό σου, πόση σύνδεση έχεις, πόσο αυτοβελτιώνεσαι… Εσύ πόσο άνθρωπος είσαι;
Τα media ειναι κατασκευασμένα για να διαμοιράζουν φόβο.
Επιλέγω να εστιάζω στα θετικά της ζωής, του ανθρώπου και της κοινωνίας. Η αγάπη ήταν και θα είναι πάντα το αντίδοτο του φόβου. Όποιου φόβου.
Στον κόσμοι γίνονται φρίκες. Η διαστροφή υπήρχε και θα υπάρχει. Αρνούμαι να το εντάξω στον κανόνα.
Όταν εστιάσουμε και μείνουμε εκεί, μας οφελεί; Ή μήπως δίνει χώρο στο μίσος, τον διαχωρισμό και το “εγώ είμαι καλύτερος από σένα”;
Απορρίπτω κάθε φόβο. Αγκαλιάζω. Πιστεύω στον άνθρωπο που αγαπάει και λατρεύει τον άνθρωπο. Τον άντρα που αγαπάει και λατρεύει τη γυναίκα. Τη γυναίκα που αγαπάει και λατρεύει τον άντρα. Τον άντρα που αγαπάει και λατρεύει τον άντρα. Τη γυναίκα που αγαπάει και λατρεύει τη γυναίκα.
Άνθρωποι. Ανθρωπιά. Αλληλεγγύη. Κατανόηση. Συμπόνια.
Ο άνθρωπος είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση. Έχουμε την εξής μοναδική ιδιότητα όπου χρειάζεται να ανακαλύπτουμε και να καλλιεργούμε τα ταλέντα μας. Το μεγαλείο της ψυχής μας. Με ποιότητες που μας εξευγενίζουν ως είδος. Αυτά είναι που μας κάνουν να διαφέρουμε από το ζωικό βασίλειο. Όχι να είμαστε ξε-χωριστοί, δεν είμαστε άλλοι εμείς και άλλοι τα ζώα και τα φυτά, όλοι ένα είμαστε. Όμως αντικειμενικά το πιο διανοητικό κομμάτι είναι χαρακτηριστικό ανθρώπινο.
Όχι τα φονικά ένστικτα, όχι τα ένσικτα επιβίωσης, όχι το ένστικτο της επέκτασης και της τοποθέτησης της περιοχής “Έτσι δείχνω ποιος κάνει κουμάντο εδώ, θα χτίσω και έναν τοίχο. Κυριολεκτικά” (Τι ιστορία κι αυτή με τα τείχη..!)
Το αστείο είναι ότι τα γνωρίζουμε. Και πάντα μπορούμε να επιλέγουμε. Και σύμφωνα με τον ταοϊσμό και τη διττή μας φύση, το διαδικό που ήρθαμε να ζήσουμε σε αυτή τη γη, είναι απαραίτητο το ένα για να υπάρχει το άλλο. Αντίθετες και συμπληρωματικές δυνάμεις.
Άρα εφόσον υπάρχουν όλες αυτές οι φρίκες, υπάρχουν οι αντίστοιχες ευφορικές καταστάσεις. Η έκφραση της συμπόνιας, της κατανόησης, της αποδοχής, της φροντίδας, της αγάπης.
Ο κάθε άνθρωπος μπορεί πάντα να επιλέξει τι, ποιος και πώς να στέκεται στο ανθρώπινο σώμα που φόρεσε.
Όλοι οι άνθρωποι έχουν εν δυνάμει τις ίδιες ποιότητες. Ποιες θα εμφανιστούν εξαρτώνται από τις συνθήκες της ζωής του, αν απειλείται, αν βρίσκεται σε περιβάλλον που του επιτρέπεται να καλλιεργηθεί. Οι άνθρωποι το ξέρουμε αυτό, πολύ καλά. Μέχρι ποιο επίπεδο θα φτάσει ο καθένας πέραν των συγκυριών της ζωής του, είναι θέμα συνειδητότητας.
Όσα γράφονται αποτελούν μοίρασμα προσωπικών σκέψεων και παρατηρήσεων, έχουν σκοπό το μοίρασμα και τον πιθανό προβληματισμό. Δεν γίνεται κάποια διάγνωση, δεν γίνεται κάποια αναφορά σε παθήσεις, σε σύνδρομα, δυσλειτουργίες, ή διαταραχές.
Στηρίξτε την έμπνευση! 🌟 Αν αγαπάτε το περιεχόμενο μας, μπορείτε να βοηθήσετε να συνεχίσουμε να δημιουργούμε περισσότερο! Η δωρεά σας είναι το κίνητρο που μας ενισχύει να συνεχίσουμε να μοιραζόμαστε πλούσιο και ενδιαφέρον περιεχόμενο. Κάντε την διαφορά σήμερα και γίνετε μέρος της ομάδας μας που δημιουργεί, μοιράζεται και εμπνέει! Σας ευχαριστούμε για τη στήριξή σας