Τι σημαίνει για πολλούς το “είμαι σε διατροφή” ; Περιορισμός, κούραση, δύσκολοι υπολογισμοί μερίδων, συχνά συνδέεται με δυσφορία και την προσκόλληση να δούμε ένα νούμερο στη ζυγαριά. Στην πραγματικότητα η διατροφή είναι τρόπος ζωής.
Το να επιλέγουμε να φτιάχνουμε μόνοι μας το φαγητό, να διαλέγουμε τα καλύτερα και όσο το δυνατόν λιγότερο επεξεργασμένα τρόφιμα, καθαρή τροφή από χημικά φυτοφάρμακα,αντιβιοτικά και ορμόνες. Να καταναλώνουμε όσο το δυνατόν περισσότερα βιολογικά προϊόντα. Το να μας ενδιαφέρει από ποια περιοχή προέρχεται και με ποια μέσα έχει καλλιεργηθεί/ μεγαλώσει και η σωστή και δίκαιη διανομή είναι κάποια από τα πράγματα που αποτελούν ένα σύνολο συνηθειών. Όλα έχουν σημασία, και πέρα από την ηθική ικανοποίηση που μπορεί να νιώσει κάποιος έχοντας κάνει τις όσο το δυνατόν δικαιότερες επιλογές, στηρίζοντας μικρούς τοπικούς παραγωγούς, υπενθυμίζει στον εαυτό του τα του τόπου και της εποχής.
Έχει τεράστια σημασία να ξέρουμε τα προϊόντα της κάθε εποχης. Η ποικιλία των προϊόντων της κάθε εποχής ρυθμίζει και τα πεπτικά ένζυμα. Από αυτά προκύπτει η ποικιλία του εντερικού μικροβιώματος και δίνουμε στο σώμα χρόνο να “πεθυμήσει” κάποια τροφή, και τους γευστικούς κάλυκες να αναζητήσουν καινούριες γεύσεις που ταιριάζουν στην κάθε εποχή. Για παράδειγμα, απολαυστικές ζεστές σούπες το χειμώνα και δροσερές φρουτοσαλάτες το καλοκαίρι, είναι επιλογές που γίνονται σε σύνδεση με το εξωτερικό περιβάλλον και τις ανάγκες του σώματος. Αντίστοιχα δεν υπάρχει κανένας λόγος να φάμε κεράσια και καρπούζι τον Γενάρη. Αν δεν υπάρχει αυτή η ποικιλία και τρώμε συνέχεια τα ίδια δημιουργούνται δυσανεξίες και αλλεργίες σε τρόφιμα που καταναλώνουμε συχνά ή καθημερινά.
Κάθε τρόφιμο που διαλέγουμε να μπει στο σώμα μας έχει ένα ολόκληρο ταξίδι μέχρι να αποδομηθεί και τελικά το σώμα να απορροφήσει όσο είναι δυνατόν περισσότερα θρεπτικά συστατικά. Η ποιότητα της πρώτης ύλης είναι αυτό που έχει σημασία μέχρι το τελικό στάδιο ώστε το κάθε κύτταρο να βρει τα ιχνοστοιχεία και να θραφεί κατάλληλα, μετατρέποντας την τροφή σε καθαρή μορφή ενέργειας ATP (Τριφωσφορική αδενοσύνη).
Η εξαιρετική ιδιότητα και ικανότητα που έχουμε να συνδυάζουμε την τροφή με μνήμες, μας οδηγεί αυτόματα να ξεχωρίζουμε πότε είναι η στιγμή να καταναλώσουμε το κάθε τι. Οι εικόνες που μπορεί να έχουμε από τα χωριά που σκαρφαλώνουμε στις συκιές για να βρούμε τα φρέσκα σύκα τον Αύγουστο, μας κάνει ξεκάθαρο ότι τότε είναι η εποχή του φρέσκου σύκου. Και όταν έρχεται η εποχή του, συχνά θυμόμαστε και συνδυάζουμε τη γεύση περιγράφοντας μία ιστορία. Πράγμα που λειτουργεί σε πολλαπλά επίπεδα. Όλα πρέπει να τα γευόμαστε και να τα απολαμβάνουμε, με ισορροπία και σύνδεση. Καταλαβαίνοντας για το κάθε τι αν μας ευεργετεί ή αν μας δυσκολεύει. Ξεχωρίζοντας και διαλέγοντας τους κατάλληλους συνδυασμούς που χρειαζόμαστε για να καλύψουμε τις σωματικές μας ανάγκες βάση της καθημερινότητάς μας και την ανάγκη για ποικιλία στις γευστικές επιλογές.
Η διατροφή είναι κάτι περισσότερο από θερμίδες και ιχνοστοιχεία. Σε κάποιες πρακτικές όπως η Π.Κ.Ι. και η Αγιουρβεδα, η τροφή χωρίζεται στην ενέργειά της, σε κάτι πιο yang άρα και θερμό και σε κάτι πιο yin άρα και ψυχρό. Η επιλογή των τροφών γίνεται με βάση την ιδιοσυγκρασία του ατόμου και την εποχή. Ένας πιο Yang τύπος μέσα στο χειμώνα χρειάζεται διαφορετική τροφή απ’ότι ένας Yin τύπος. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά, Yin τύπος είναι κάποιος που θα έχει μια αποστροφή στο κρύο και θα θέλει να είναι στα ζεστά, με κουβέρτες και μια ζεστή κούπα τσάι, ενώ Yang τύπος είναι αυτός που μπορεί να είναι με το κοντομάνικο και τον χειμώνα. Ο πρώτος π.χ. θα χρειαστεί μανιταρόσουπα τον χειμώνα και ο δεύτερος ριζότο με μανιτάρια. Μην ξεχνάμε τις αλλαγές που περνάει το σώμα μας ανά ηλικία, ανά περίοδο της ζωής μας, ακόμα και το αν γυμναζόμαστε περισσότερο ή λιγότερο, η εργασία μας και όλες μας οι συνήθειες καθορίζουν τις διατροφικές μας ανάγκες. Στην Π.Κ.Ι. το πιο αιθέριο τμήμα της τροφής θρέφει την πεμπτουσία και το σπέρμα (και στον άντρα και στην γυναίκα), άρα το καλύτερο και το πιο αγνό τμήμα της τροφής κατευθύνεται και μετατρέπεται στον πολυτιμότερο θησαυρό του σώματος. Ας αναλογιστούμε π.χ. τη συνήθεια να τρώμε από delivery συχνά, πώς μεταφράζεται αυτό στην προγονική ενέργεια, αυτό μεταφράζεται στην δυτική αντίληψη με οξειδωτικό στρες, με κακή κυκλοφορία του αίματος στα αγγεία και συσσώρευση τοξινών στο αίμα και στα όργανα.
Ώρα να υπενθυμίσουμε στους εαυτούς μας αυτά τα τόσο απλά αλλά και τόσο σημαντικά πράγματα και να μην χάνουμε το κίνητρο για την αυτοφροντίδα. Όλα επιστρέφουν στον τρόπο που συμπεριφερόμαστε στον εαυτό μας πρώτα πριν σκεφτούμε τις σχέσεις μας, χοντρικά, εάν έχω εγώ όρεξη να με φροντίσω τότε μπορώ να ζητήσω από τον άλλον γιατί ξέρω τι είναι αυτό που θέλω. Με σεβασμό στη μοναδικότητά μας, την ψυχική μας διάθεση αλλά και με επίγνωση, μπορούμε να επιλέγουμε κάθε στιγμή τι χρειαζόμαστε. Έχουμε το δώρο της επιλογής. Η λέξη κλειδί είναι η ισορροπία.